تحقیقات نشان داده است که الگوهای غذایی بر خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و سلامت بدن تاثیر مستقیم دارند. التهاب مزمن و یا حاد و اینکه چطور برخی انتخاب‌های غذایی ما منجر به این اتفاق در بدن می‌شود،در سالهای اخیر به بحثی داغ و جالب توجه تبدیل شده است. آنچه ثابت شده رابطه مستقیم التهاب و محصولات حیوانی مصرف‌شده توسط افراد در قالب انواع گوشت، شیر، کره، پنیر و سایر موارد مشابه می‌باشد. این التهاب منجر به ایجاد انواع بیماری‌ها در بدن می‌شود و بنابراین انتخاب جایگزین‌های مناسب و کاهش یا حذف مصرف این محصولات آگاهانه‌ترین فعالیتی است که هر فرد در جهت مسیر سالم تغذیه‌ای می‌تواند داشته باشد.
التهاب چیست؟
التهاب یک فرایند طبیعی در بدن و پاسخ سیستم ایمنی به یک عامل تحریک‌کننده است و بدن از این طریق از خود محافظت می‌کند. به عنوان مثال اگر هنگام نوشیدن یک قهوه یا چای داغ زبان خود را سوزانده‌اید، فرایند التیام این زخم، واکنش التهابی بدن شماست. سوختگی‌ها و بریدگی‌ها نمونه‌های ساده‌ای از التهاب حاد و یک پاسخ نسبتاً کوتاه مدت به آسیب یا تحریک هستند. همچنین التهاب حاد می‌تواند توسط عوامل عفونی مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا عوامل غیر عفونی مثل آسیب‌ها، مواد شیمیایی یا عوامل روانی مانند استرس و هیجان نیز ایجاد شود.
در نقطه مقابل نوع دیگری از التهاب یعنی التهاب مزمن نیز وجود دارد که همیشه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست و می‌تواند از هفته‌ها یا سال‌ها طول بکشد. عامل التهاب مزمن مواردی مانند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلاینده‌ها، عدم فعالیت بدنی، بیماری‌های خود ایمنی، استرس مزمن و یا نوع تغذیه است. زمانی که بدن یک پاسخ التهابی فعال را به صورت مداوم تجربه می‌کند، سلول‌های بدن در اثر آن آسیب می‌بینند که نتیجه آن افزایش خطر بیماری‌هایی مثل دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، زوال عقل، افسردگی و سرطان خواهد بود.
ارتباط بین نوع غذا و التهاب
ارتباط بین نوع غذا و التهاب توسط محققان مختلف هنوز در حال بررسی است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که موادی مثل منیزیم، فیبر، ویتامین E و همچنین آنتی اکسیدان‌هایی مثل پلی فنول‌ها بر کاهش التهاب تاثیرگذار هستند. در نقطه مقابل رژیم‌های غذایی سرشار از نشاسته تصفیه‌شده، قند، چربی‌های اشباع و غیر طبیعی موجب افزایش التهاب در بدن هستند. البته به نظر می‌رسد تغییر در نوع غذا به‌تنهایی قادر به حل مشکل التهاب مزمن نیست؛ با این حال حالت پیشگیرانه دارد. در این میان محصولات حیوانی نظیر گوشت و لبنیات از جمله گروه‌های غذایی هستند که به عنوان متهمان ردیف اول افزایش التهاب در بدن محسوب می‌شوند.
آیا لبنیات حیوانی التهاب‌زا هستند؟
لبنیات حیوانی با وجود دارا بودن انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی به دلیل اینکه چربی اصلی موجود در آن از نوع اشباع‌شده می‌باشد، عامل افزایش التهاب در بدن هستند. طبق توصیه پزشکان ضروری است که مصرف چربی‌های اشباع به کمتر از 10 درصد کل کالری مصرفی در روز محدود شود. البته در اکثر افراد ارتباط ثابتی در مورد التهاب و مصرف لبنیات حیوانی به صورت مشخص تأیید نشده است، با این حال رفع التهاب در افرادی که دارای عدم تحمل لاکتوز هستند یا به شیر حساسیت دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
از طرف دیگر برخی تحقیقات نشان داده که لبنیات حیوانی پرچرب و محصولات تخمیر نشده به صورت خاص با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، پیش دیابت و دیابت نوع 2 مرتبط هستند.
التهاب ناشی از عدم تحمل لاکتوز
عدم تحمل لاکتوز، به ناتوانی بدن در هضم قند موجود در شیر حیوانی گفته می‌شود. افراد مبتلا به این سندروم، قادر به تولید کافی آنزیم لاکتاز به عنوان هضم‌کننده لاکتوز نیستند و در نتیجه پس از مصرف شیر یا لبنیات حیوانی، مبتلا به نفخ یا ناراحتی گوارشی پس از مصرف لبنیات می‌شوند. درمان عدم تحمل لاکتوز مصرف نکردن لبنیات حیوانی و جایگزین کردن آن با انواع گیاهی است.
التهاب ناشی از آلرژی به شیر حیوانی
آلرژی به شیر در حالتی پیش می‌آید که سیستم ایمنی بدن به پروتئین‌های موجود در این ماده و لبنیات مرتبط واکنش نامطلوب نشان داده و در نتیجه یک پاسخ التهابی را فعال می‌کند. این آلرژی می‌تواند منجر به علائم پوستی، مشکلات گوارشی تا حتی تورم گلو و افت فشار خون شود. درمان آن‌هم تنها با پرهیز از مصرف شیر و هر گونه محصولات مشتق شده از آن است.
گوشت و التهاب
ثابت شده است که انواع گوشت حیوانی عامل التهاب در بدن هستند و ارتباط مصرف آن با مرگ‌ومیر ناشی از فرایندهای التهابی در بدن بسیار گزارش شده است. در این بخش با برخی از نتایج این تأثیر التهابی به صورت خلاصه آشنا می‌شوید.
مطالعه انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است که اسید آمینه موجود در گوشت استرس اکسیداتیو و در نتیجه التهاب را افزایش می‌دهد که این موضوع عامل اصلی کاهش قدرت قلب است. آزمایشاتی که بر روی انسان‌ها انجام شده است نیز این موضوع را اثبات کرده است که مصرف گوشت میزان سطح اسید آراشیدونیک در بدن را افزایش می‌دهد، این اسید عامل اصلی التهاب و پیری است.
نکته جالب توجه دیگر محققان در خصوص گوشت، سطوح بالاتر یک نوع هورمون پپتیدی به نام IGH-1 در میان گوشتخواران نسبت به گیاهخواران و وگان‌هاست. افزایش این هورمون در بدن با خطر بالای سرطان سینه و پروستات ارتباط مستقیم دارد.
از طرفی با خوردن گوشت شما مواد شیمیایی سمی را در بدن خود وارد می‌کنید که می‌توانند به مرور زمان منجر به ایجاد بیماری قلبی، فشار خون بالا، سرطان چاقی و دیابت شوند. این مواد که در به خصوص در چربی گوشت هستند، مسیر غدد درون‌ریز را مختل می‌کنند.
نکته آخر اینکه گوشت حاوی محصولات نهایی واکنشی به نام گلیکاسیون پیشرفته (AGE) است. ترکیباتی که به طور طبیعی در مواد غذایی وجود دارند و در اثر مجاورت با حرارت (به عنوان مثال پخت و پز) مقدار آن‌ها افزایش می‌یابد. میزان AGEها در گوشت چندین برابر میوه‌جات و سبزیجات است. مصرف آن‌ها علاوه بر پیری زودرس می‌تواند موجب افزایش ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان، التهاب مغز و بیماری‌های قلبی عروقی شود.
پس…درست انتخاب کنید!
آنچه مهم است تأثیر منفی خوردن محصولات حیوانی به مرور زمان در ابتلا به انواع بیماری‌هاست. بنابراین انتخاب آگاهانه تغذیه‌ای شما در این بین نکته‌ای قابل توجه و تامل است. مسلماً هیچ‌کس نمی‌خواهد سلامت خود را به خطر بیندازد، پس اگر همچنان پیرو مصرف این محصولات هستید، با جایگزینی تدریجی آن‌ها با سبزیجات و غلات تا حداکثر ممکن بدن خود را در برابر هرگونه التهاب منجر به بیماری‌ها بیمه کنید.
منبع : foodrevolution
دیدگاهی ثبت نشده است.