تحقیقات نشان داده است كه الگوهای غذایی بر خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن و سلامت بدن تاثیر مستقیم دارند. التهاب مزمن و یا حاد و اینكه چطور برخی انتخاب‌های غذایی ما منجر به این اتفاق در بدن می‌شود،در سالهای اخیر به بحثی داغ و جالب توجه تبدیل شده است. آنچه ثابت شده رابطه مستقیم التهاب و محصولات حیوانی مصرف‌شده توسط افراد در قالب انواع گوشت، شیر، كره، پنیر و سایر موارد مشابه می‌باشد. این التهاب منجر به ایجاد انواع بیماری‌ها در بدن می‌شود و بنابراین انتخاب جایگزین‌های مناسب و كاهش یا حذف مصرف این محصولات آگاهانه‌ترین فعالیتی است كه هر فرد در جهت مسیر سالم تغذیه‌ای می‌تواند داشته باشد.
التهاب چیست؟
التهاب یك فرایند طبیعی در بدن و پاسخ سیستم ایمنی به یك عامل تحریك‌كننده است و بدن از این طریق از خود محافظت می‌كند. به عنوان مثال اگر هنگام نوشیدن یك قهوه یا چای داغ زبان خود را سوزانده‌اید، فرایند التیام این زخم، واكنش التهابی بدن شماست. سوختگی‌ها و بریدگی‌ها نمونه‌های ساده‌ای از التهاب حاد و یك پاسخ نسبتاً كوتاه مدت به آسیب یا تحریك هستند. همچنین التهاب حاد می‌تواند توسط عوامل عفونی مانند باكتری‌ها، ویروس‌ها یا عوامل غیر عفونی مثل آسیب‌ها، مواد شیمیایی یا عوامل روانی مانند استرس و هیجان نیز ایجاد شود.
در نقطه مقابل نوع دیگری از التهاب یعنی التهاب مزمن نیز وجود دارد كه همیشه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست و می‌تواند از هفته‌ها یا سال‌ها طول بكشد. عامل التهاب مزمن مواردی مانند قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلاینده‌ها، عدم فعالیت بدنی، بیماری‌های خود ایمنی، استرس مزمن و یا نوع تغذیه است. زمانی كه بدن یك پاسخ التهابی فعال را به صورت مداوم تجربه می‌كند، سلول‌های بدن در اثر آن آسیب می‌بینند كه نتیجه آن افزایش خطر بیماری‌هایی مثل دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، زوال عقل، افسردگی و سرطان خواهد بود.
ارتباط بین نوع غذا و التهاب
ارتباط بین نوع غذا و التهاب توسط محققان مختلف هنوز در حال بررسی است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد كه موادی مثل منیزیم، فیبر، ویتامین E و همچنین آنتی اكسیدان‌هایی مثل پلی فنول‌ها بر كاهش التهاب تاثیرگذار هستند. در نقطه مقابل رژیم‌های غذایی سرشار از نشاسته تصفیه‌شده، قند، چربی‌های اشباع و غیر طبیعی موجب افزایش التهاب در بدن هستند. البته به نظر می‌رسد تغییر در نوع غذا به‌تنهایی قادر به حل مشكل التهاب مزمن نیست؛ با این حال حالت پیشگیرانه دارد. در این میان محصولات حیوانی نظیر گوشت و لبنیات از جمله گروه‌های غذایی هستند كه به عنوان متهمان ردیف اول افزایش التهاب در بدن محسوب می‌شوند.
آیا لبنیات حیوانی التهاب‌زا هستند؟
لبنیات حیوانی با وجود دارا بودن انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی به دلیل اینكه چربی اصلی موجود در آن از نوع اشباع‌شده می‌باشد، عامل افزایش التهاب در بدن هستند. طبق توصیه پزشكان ضروری است كه مصرف چربی‌های اشباع به كمتر از 10 درصد كل كالری مصرفی در روز محدود شود. البته در اكثر افراد ارتباط ثابتی در مورد التهاب و مصرف لبنیات حیوانی به صورت مشخص تأیید نشده است، با این حال رفع التهاب در افرادی كه دارای عدم تحمل لاكتوز هستند یا به شیر حساسیت دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
از طرف دیگر برخی تحقیقات نشان داده كه لبنیات حیوانی پرچرب و محصولات تخمیر نشده به صورت خاص با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، پیش دیابت و دیابت نوع 2 مرتبط هستند.
التهاب ناشی از عدم تحمل لاكتوز
عدم تحمل لاكتوز، به ناتوانی بدن در هضم قند موجود در شیر حیوانی گفته می‌شود. افراد مبتلا به این سندروم، قادر به تولید كافی آنزیم لاكتاز به عنوان هضم‌كننده لاكتوز نیستند و در نتیجه پس از مصرف شیر یا لبنیات حیوانی، مبتلا به نفخ یا ناراحتی گوارشی پس از مصرف لبنیات می‌شوند. درمان عدم تحمل لاكتوز مصرف نكردن لبنیات حیوانی و جایگزین كردن آن با انواع گیاهی است.
التهاب ناشی از آلرژی به شیر حیوانی
آلرژی به شیر در حالتی پیش می‌آید كه سیستم ایمنی بدن به پروتئین‌های موجود در این ماده و لبنیات مرتبط واكنش نامطلوب نشان داده و در نتیجه یك پاسخ التهابی را فعال می‌كند. این آلرژی می‌تواند منجر به علائم پوستی، مشكلات گوارشی تا حتی تورم گلو و افت فشار خون شود. درمان آن‌هم تنها با پرهیز از مصرف شیر و هر گونه محصولات مشتق شده از آن است.
گوشت و التهاب
ثابت شده است كه انواع گوشت حیوانی عامل التهاب در بدن هستند و ارتباط مصرف آن با مرگ‌ومیر ناشی از فرایندهای التهابی در بدن بسیار گزارش شده است. در این بخش با برخی از نتایج این تأثیر التهابی به صورت خلاصه آشنا می‌شوید.
مطالعه انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است كه اسید آمینه موجود در گوشت استرس اكسیداتیو و در نتیجه التهاب را افزایش می‌دهد كه این موضوع عامل اصلی كاهش قدرت قلب است. آزمایشاتی كه بر روی انسان‌ها انجام شده است نیز این موضوع را اثبات كرده است كه مصرف گوشت میزان سطح اسید آراشیدونیك در بدن را افزایش می‌دهد، این اسید عامل اصلی التهاب و پیری است.
نكته جالب توجه دیگر محققان در خصوص گوشت، سطوح بالاتر یك نوع هورمون پپتیدی به نام IGH-1 در میان گوشتخواران نسبت به گیاهخواران و وگان‌هاست. افزایش این هورمون در بدن با خطر بالای سرطان سینه و پروستات ارتباط مستقیم دارد.
از طرفی با خوردن گوشت شما مواد شیمیایی سمی را در بدن خود وارد می‌كنید كه می‌توانند به مرور زمان منجر به ایجاد بیماری قلبی، فشار خون بالا، سرطان چاقی و دیابت شوند. این مواد كه در به خصوص در چربی گوشت هستند، مسیر غدد درون‌ریز را مختل می‌كنند.
نكته آخر اینكه گوشت حاوی محصولات نهایی واكنشی به نام گلیكاسیون پیشرفته (AGE) است. تركیباتی كه به طور طبیعی در مواد غذایی وجود دارند و در اثر مجاورت با حرارت (به عنوان مثال پخت و پز) مقدار آن‌ها افزایش می‌یابد. میزان AGEها در گوشت چندین برابر میوه‌جات و سبزیجات است. مصرف آن‌ها علاوه بر پیری زودرس می‌تواند موجب افزایش ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان، التهاب مغز و بیماری‌های قلبی عروقی شود.
پس…درست انتخاب كنید!
آنچه مهم است تأثیر منفی خوردن محصولات حیوانی به مرور زمان در ابتلا به انواع بیماری‌هاست. بنابراین انتخاب آگاهانه تغذیه‌ای شما در این بین نكته‌ای قابل توجه و تامل است. مسلماً هیچ‌كس نمی‌خواهد سلامت خود را به خطر بیندازد، پس اگر همچنان پیرو مصرف این محصولات هستید، با جایگزینی تدریجی آن‌ها با سبزیجات و غلات تا حداكثر ممكن بدن خود را در برابر هرگونه التهاب منجر به بیماری‌ها بیمه كنید.
مرجع: foodrevolution
