شاید برای شما هم این سوال که چرا وگان‌ ها عسل نمی‌خورند؟ تعجب برانگیز باشد و سوال كنید كه مگر عسل به عنوان یك غذای سالم كه از گیاهان بدست می‌آید شناخته نمی‌شود اما باید به شما بگوییم كه عسل به دلایل زیر در منطقه قرمز وگان‌ ها قرار می‌گیرد و آنها برای عدم استفاده از عسل دلایل اخلاقی و زیست محیطی خاص خودشان را دارند. دلایلی كه این ماده غذایی را برای آنها ممنوعه اعلام می‌كند. بهتر است یك نگاه به این موضوع بیندازیم:

1-زنبورها برای خودشان عسل تولید می‌كنند نه دیگران!

عسل غذای زنبورهاست، این موضوع را باید به خاطر بسپارید. در ازای گرفتن عسل از زنبورها، زنبورداران یك شربت قند كه متاسفانه زنبورها را مستعد بیماری می‌كند، تحویل آنها می‌دهند. این شربت قند مسلما هیچ مواد مغذی ندارد كه خودش موضوع قابل اهمیتی در تغذیه زنبورها به حساب می‌آید. البته زنبوردارانی هستند كه بخش زیادی از عسل تولیدی را برای زنبورها می‌گذارند؛ اما از آنجا كه هیچ قطعیتی در این مورد وجود ندارد، وگان‌ها بدلیل عدم آسیب رسانی به زنبورها، از خوردن عسل چشم می‌پوشند.

2-تولید عسل برای زنبور فرایندی طاقت فرساست

مراحل تولید عسل از كندو برای زنبورها بسیار استرس زاست. از طرفی جالب است بدانید 12 زنبور برای تولید یك قاشق چایخوری عسل كه ما در عرض یك ثانیه آنرا می‌بلعیم، زحمت می‌كشند. همه این موارد دست به دست هم می‌دهند تا وگان‌ها این فرایند زحمت آور برای زنبورها را نادیده نگیرند و عسل را به عنوان یك ماده غذایی آسیب رسان به زنبورها به حساب بیاورند.

3-در تولید عسل به شكل صنعتی، زنبورها استثمار می‌شوند

وگانیسم بیش از هر چیز به ارزش‌های اخلاقی شخص مربوط است و از آنجا كه در تولید عسل به شكل صنعتی زنبورها به نوعی استثمار می‌شوند، وگان‌ها ترجیح می‌دهند عسل نخورند. در جامعه ما زنبور عسل بیشتر به عنوان یك حیوان مزرعه و هم ردیف گاو و مرغ در نظر گرفته می‌شود. آنها برای تولید مثل به صورت مصنوعی تلقیح می‌شوند و به طور انتخابی برای مقاصد و منافع انسان پرورش داده می‌شوند. این موضوع در نهایت باعث كاهش مخازن ژنتیكی آنها شده و خطر ابتلا به بیماری در میان‌شان را افزایش می‌دهد. بیماری‌هایی كه به سایر زنبورهای وحشی دیگر قابل انتقالند.

4-ما زنبورها را در تولید عسل از زندگی طبیعی دور می‌كنیم

برای تولید عسل ملكه در محفظه‌ای قرار داده شده و با استفاده از ابزار خاص بارور می‌شود نه به طور طبیعی. حتی دو بال ملكه كنده می‌شود تا نتواند از كندو خارج شود و قابل شناسایی نباشد. ضمن اینكه زنبورهای دیگر دور ملكه ازدحام نكنند. چون در غیر این صورت تولید عسل بدلیل ازدحام سایر زنبورها دور ملكه غیر اقتصادی می‌شود.

5-در تولید عسل زنبورها مجروح شده و حتی می‌میرند

در زنبورداری مدرن، زنبورها بدلایل مختلفی مثل كمبود غذا، عایق بندی ضعیف كندو و وجود انگل ها به صورت دائم زخمی شده یا می‌میرند. از طرفی پیش از دوره سرد زمستان اغلب كلونی‌های زنبورهای عسل توسط زنبورداران به روش‌های مختلف مثل آتش زدن كندوها و ورود گاز از بین می‌روند زیرا تغذیه زنبورها در طول فصل سرد غیر اقتصادی است. همه این موارد مخالف با اصل دوستی با حیوانات است و برای یك پیرو مكتب وگانیسم پذیرفتنی نیست.

6-جایگزین‌های زیادی برای عسل وجود دارد

عسل را می توان با مواد غذایی مشابه دیگر مثل شربت افرا، شربت چغندر قند، شیره خرما جایگزین كرد تا برای افراد گیاهخوار و پیرو رژیم وگان قابل استفاده باشد. این به ما ثابت می‌كند كه انسان به مصرف عسل وابسته نیست حتی از لحاظ لذت بردن از طعم آن. حتما جایگزین‌های عسل در فروشگاه آنلاین گیاهخواری كاكوتی بویژه شیره خرمای آنرا امتحان كنید تا حس و حال یك طعم جدید با چاشنی صلح و آرامش را تجربه كنید.

7-كاهش زنبورهای وحشی حاصل تولید عسل به روش مدرن

جمعیت زنبورهای وحشی در سراسر جهان در حال كاهش است، عاملی كه می‌تواند باعث انقراض این گونه‌ها شود. انسان به صورت مداوم در حال پرورش زنبور برای تولید عسل است این موضوع باعث افزایش جمعیت این گونه شده و در نتیجه آن جمعیت زنبورهای وحشی بدلیل كم شدن كاهش عملكرد گرده افشانی خود توسط زنبورهای عسل و انتقال بیماری از آنها كم و كمتر می‌شود. پس كاهش و مصرف نكردن عسل به معنای نجات اكوسیستم و حفظ تنوع زیستی گونه‌های مختلف است.

8-زنبورها موجود زنده هستند نه كالا

متاسفانه ملكه زنبور عسل كه وجودش برای تولید عسل ضروری است به صورت یك كالا خرید و فروش می‌شود. هر كسی می‌تواند از طریق آنلاین یا حضوری این موجود را حتی به صورت بدون بال خریداری كند. یك روش غیر اخلاقی كه نشان می‌دهد ما انسان‌ها تا چه اندازه از مسیر اصلی صلح و دوستی با طبیعت و آزاد ندادن موجودات زنده آن دور شده‌ایم.

9-كاهش زنبورهای وحشی بدلیل تولید عسل برابر است با تهدید بقای انسان

هر اندازه جمعیت زنبور عسل پرورشی بیشتر شود، جمعیت زنبورهای وحشی كه بر خلاف زنبور عسل تنها وظیفه گرده افشانی و در نتیجه رشد گیاهان را بر عهده دارند، كاهش می‌یابند. گیاهانی كه برای زنده ماندن انسان ضروری هستند و با تولید عسل ما به تدریج امنیت غذایی و بقای خودمان را با تهدید روبرو می‌كنیم. البته صحیح‌تر این است كه بگوییم بقای انسان و در كل ادامه وجود یك طبیعت غنی از گونه‌های مختلف حیوانات