به نظر شما وگانیسم و حفظ محیط زیست چه ارتباطی با یکدیگر دارند؟ آیا به این فکر کرده‌اید که پیروی از رژیم وگانیسم و حذف گوشت و لبنیات حیوانی کلید زندگی بهتر و صلح با طبیعت است؟ فعالیت‌های انسان در روی زمین هر روز محدودیت‌های بیشتری برای دسترسی ما به منابع موجود بر روی زمین ایجاد می‌کتد. تخریب جنگل‌ها، مصرف بی‌رویه منابع آبی، آلودگی هوا نمونه‌هایی از مواردی هستند که اگر چاره‌ای برای آن نیاندیشیم، زندگی همه با چالش‌های بسیاری روبرو خواهد شد.
البته این‌ها حرف‌های تازه‌ای نیست و بارها در موردشان خوانده‌ایم و شنیده‌ایم. اما آیا به این فکر کرده‌اید در میان انواع راه‌حل‌هایی که تا به حال گفته شده، در حقیقت روشی وجود دارد که همه افراد با عمل به آن می‌توانند سهم خود را در کاهش اثرات سوء زیست محیطی و خلق آینده‌ای بهتر برای کره زمین ایفا کنند. اما چگونه این کار ممکن است؟
وگانیسم انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش می‌دهد
تغییرات شدید آب و هوایی که عامل بلایای طبیعی، آب شدن یخ‌های طبیعی قطب‌ها و افزایش سطح اقیانوس‌هاست، هر سال این اخطار را می‌دهد که هر چه سریع‌تر انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهیم. سازمان ملل، رژیم غذایی گیاهخواری و وگان را فرصتی بزرگ برای کاهش تغییرات آب و هوایی می‌داند و به همه کشورها توصیه می‌کند که سیاست‌های کاهش مصرف محصولات حیوانی را در دستور کار خود قرار دهند.جالب است بدانیم که هر فرد با رژیم غذایی خود، در انتشار گازهای گلخانه‌ای سهیم است.
مطالعه انجام شده در دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که وگانیسم می‌تواند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط هر فرد را تا ۷۰ درصد کاهش دهد. این کاهش قابل توجه به این دلیل است که در مراحل تولید محصولات حیوانی مانند گوشت و لبنیات گازهای گلخانه‌ای تولید می‌شود.فعالیت‌هایی که در این مسیر برای از بین بردن جنگل‌ها با هدف ایجاد مراتع برای حیوانات انجام می‌گیرد تا پسماندهای تولیدی عظیم توسط حیوانات در دامداری‌ها و تولید سالانه میلیون‌ها تن خوراک دام توسط کارخانجات و آلایندگی‌های آن‌ها، همگی در این زنجیره انتشار گازهای گلخانه‌ای سهیم هستند.
این در حالی است که تولید گوشت گیاهی ۹۰ درصد کمتر از تولید گوشت حیوانات گازهای گلخانه‌ای منتشر می‌کند. بنابراین جای تعجب نیست که پیروی از رژیم غذایی گیاهی و وگانیسم توسط هر فرد تا چه اندازه می‌تواند به جلوگیری از انتشار این آلاینده‌ها کمک کند.
وگانیسم و حفظ محیط زیست با تاثیر آن بر کاهش گرمایش جهانی
متان یکی از گازهای گلخانه‌ای مهم است که در به دام انداختن گرما در اتمسفر زمین در حدود ۸۰ درصد از دی اکسید کربن تاثیر بیشتری دارد. در صنعت دامپروری حین هضم غذا در بدن حیوان و فضولات دام، متان بسیار زیادی تولید می‌شود. یک گاو در هر سال ۱۰۰ کیلوگرم متان را وارد جو می‌کند. اگر این عدد را در تعداد گاوهای موجود در سیستم جهانی غذا ضرب کنید، به رقم بسیار خیره کننده‌ای می‌رسید. بنابراین جای تعجب نیست که سازمان‌های بین‌المللی پیروی از رژیم غذایی وگان را عامل مهم کاهش انتشار متان و کند شدن گرمایش جهانی می‌دانند.
اما دومین گاز مهمی که در گرمایش جهانی موثر است، می‌توان به دی اکسید نیتروژن اشاره کرد. این گاز حدود ۱۰۰ سال در جو باقی می‌ماند تا در نهایت توسط فرایندهای طبیعی تجزیه شود و حدود ۳۰۰ برابر تاثیر بیشتری نسبت به دی اکسید کربن در گرمایش زمین دارد.اما در این میان باز هم صنعت دامپروی و فضولات حیوانی منشا اصلی بسیاری از آلودگی‌های زمین بر اثر این گاز است. فضولاتی که در هر حال آلوده کننده جو زمین هستند و حذف مصرف گوشت می‌تواند از این آلودگی جلوگیری کند.
وگانیسم و حفظ محیط زیست با تاثیر بر کاهش مصرف انرژی
سیستم تولید غذای انسان در کارخانجات و سایر مراکز تولید، به سوخت فسیلی متکی است. سوخت‌هایی که ۲۵ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای در سراسر جهان را به خود اختصاص می‌دهند. گوشت حیوانات قبل از مصرف توسط انسان نیاز به فرآوری در کارخانجات و در نتیجه مصرف انرژی دارد.تولید نیم کیلوگرم گوشت گاو حدود ۳۱/۵ کیلووات ساعت انرژی نیاز دارد که تقریبا معادل انرژی مصرفی یخچال خانه در مدت یک ماه است. در حالی‌که منابع گیاهی پروتئین مانند غلات و دانه‌ها به فرآوری کمتر و در نتیجه انرژی کمتری نیاز دارند. بنابراین گیاهخواری و وگانیسم باعث صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش انتشار سوخت‌های فسیلی می‌شود.
وگانیسم و حفظ منابع آبی
مطالعات سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که ۴۰ درصد آب مصرفی در جهان صرف پرورش دام برای تامین گوشت می‌شود. بنابراین رابطه‌ی وگانیسم و حفظ محیط زیست آن جا مشخص می‌شود که می‌توان با حذف محصولات گوشتی و حرکت به سمت مصرف غذاهای گیاهی، مقدار قابل توجهی در مصرف آب صرفه‌جویی کنیم. طبق آمار هر فرد در صورت پیروی از رژیم وگان می‌تواند تا میزان ۵۵ درصد در میزان مصرف آب توسط خود کاهش ایجاد کند. به این شکل ذخایر آب شیرین جهان به مدت طولانی‌تری حفظ و نگهداری می‌شوند.
وگانیسم و حفظ اکوسیستم اقیانوس‌ها
انبوه فضولات حیوانی تولید شده در صنعت دامپروری جهان به‌نوعی ویران کننده اقیانوس‌ها نیز است. نیتروژن و فسفر موجود در این فضولات با ورود به منابع آبی رودخانه‌ها، دریاها و اقیانوس‌ها می‌توانند با ایجاد واکنش شیمیایی در آب مناطقی را ایجاد کنند که در آن سطح اکسیژن بسیار پایین است. این حالت می‌تواند با مرگ جلبک‌ها اکوسیستم طبیعی اقیانوس‌ها را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط صنعت دامپروری با تاثیر بر گرم شدن آب اقیانوس‌ها، موجب اسیدی شدن آن می‌شود. در نتیجه حیات موجودات با خطر مواجه خواهد شد. در نتیجه روی آوردن هر فرد به وگانیسم می‌تواند در حفظ این اکوسیستم تاثیر بسیاری بگذارد.
وگانیسم و حفظ جنگل‌ها
صنعت دامپروری و تولید گوشت میلیون‌ها هکتار از زمین‌های جنگلی را از بین می‌برد تا فضایی برای کشت محصولات خوراک دام و تغذیه آن‌ها باز کند. موضوعی که در نهایت باعث تشدید بحران‌های آب و هوایی است. آمار نشان می‌دهد که طی یک دوره پانزده ساله، صنعت دامپروری بیش از ۱۱۱ میلیون هکتار از جنگل‌ها، معادل ۸۴ میلیون زمین فوتبال، را تخریب و از بین برده است.
در حالی‌که تولید منابع گیاهی پروتئینی به زمین زیادی نیاز ندارد. موسسات تحقیقاتی تخمین زده‌اند که اگر کل جهان به سمت رژیم‌های غذایی گیاهی بروند، می‌توانیم تا ۷۵ درصد از زمین‌های کشاورزی را حفظ کنیم و جنگل‌زدایی هم می‌تواند تا ۹۴ درصد کاهش پیدا کند. از طرفی حفظ جنگل‌ها به‌عنوان زیستگاه اصلی حیوانات از انقراض انواع گونه‌های جانوری جلوگیری می‌کند.
وگانیسم تعهد تک تک افراد برای نجات کره زمین است
سیستم تولید غذای انسان‌ها با مشکل روبروست و بهای آن‌را کره زمین می‌پردازد. اما همه ما این قدرت را داریم تا با تغییر در رژیم غذایی خود، نه تنها به حفظ سلامت بدن‌مان کمک کنیم، بلکه از تخریب محیط زیست و منابع طبیعی در اختیارمان و همچنین تغییرات آب و هوایی شدید و گرمایش جهانی جلوگیری کنیم. شاید در کنار انواع راهکارهای ارائه شده، گیاهخواری و وگانیسم بزرگترین فرصتی باشد که همه ما به‌عنوان مسئولیت اصلی خود در قبال کره زمین می‌توانیم به آن متعهد باشیم.
مرجع:
