از زمان انقلاب صنعتی، دمای سالانه كره زمین كمی بیش از یك درجه سانتیگراد افزایش داشته است. در بین سال های 1880 تا 1980 میلادی زمین هر 10 سال به طور متوسط 0/07 درجه سانتیگراد گرمتر شده است. اما موضوع زمانی قابل توجه می‌شود كه می‌بینیم این افزایش از سال 1981 بیش از 2 برابر شده است به طوری كه در 40 سال گذشته شاهد افزایشی به میزان 0/18 درجه سانتیگراد بوده‌ایم. بله..ما سیاره‌ای داریم كه هر روز گرمتر می‌شود؛ موضوعی نگران كننده كه طبق گفته دانشمندان اگر می‌خواهیم از آینده‌ای اجتناب كنیم كه در آن زندگی روزمره‌مان با بلایای طبیعی مثل خشكسالی، آتش سوزی یا سیل همراه نباشد باید با فعالیت‌های خاص و كمك به حفظ محیط زیست از این گرمایش جلوگیری كرد. همه ما خواستار این موضوع هستیم و مسلما این موضوع چیزی نیست كه بتوان به سادگی از كنار آن گذشت. اما تا كنون توجه كرده‌اید كه علت این گرمایش چیست و ما به عنوان جزیی از ساكنین این كره خاكی چه كاری در این مسیر باید انجام دهیم؟

متهم ردیف اول گرمایش: آلاینده‌های تولیدی انسان 
گرمایش زمین مستقیما به فعالیت‌های آلوده كننده ما انسان‌ها بستگی دارد. وقتی كه دی اكسید كربن تولیدی ناشی از هزاران هزار فرایند صنعتی و غیر صنعتی در جو زمین جمع شده و نور و تشعشات خورشیدی كه از سطح زمین منعكس شده است را جذب می‌كند. در حالت عادی این تشعشعات باید بدون هیچ مانعی به فضا بروند اما آلاینده های موجود كه بسیار پایدار هستند و حتی تا قرن‌ها در جو دوام می‌آورند، گرما را به دام انداخته و باعث گرم شدن زمین می‌شوند. این آلاینده‌ها بخصوص دی اكسید كربن، متان، اكسید نیتروژن، بخار آب و گازهای شیمیایی فلوئوردار كه به نام گازهای گلخانه‌ای معروفند با ایجاد اثری به همین نام یعنی اثر گلخانه‌ای گرمتر شدن كره زمین را موجب می‌شوند.

راه حل مشخص است!: كاهش آلاینده‌های تولیدی
در هر حال چاره‌ای نیست جز اینكه آلاینده‌های تولیدی انسان به خصوص سوزاندن سوخت‌های فسیلی مثل زغال سنگ، بنزین و گازهای طبیعی از روش‌های مختلف كاهش داده شوند و یا جایگزین‌هایی برای آنها معرفی شود. به همین خاطر است كه تاكنون قوانین و مقررات خاصی برای این موضوع در بسیاری از كشورها تدوین شده است كه شاید مهمترین آن توافق نامه 2015 پاریس بین كشورهای جهان می‌باشد؛ اما متاسفانه موضوعی كه سریع جلو نمی‌رود. طبق هدف‌های تعیین شده تا سال 2030 میلادی انتشار كربن در جهان باید تا 40 درصد كاهش یابد و این موضوع یعنی برداشتن قدم های فوری و قابل مشاهده. 

خودروهای هیبریدی و انرژی‌های تجدیدپذیر دو دوست محیط زیست
واژه‌های سوخت جایگزین بنزین و تجدید پذیر این روزها برای بسیاری از ما ناآشنا نیست. راهكارهایی كه همه جهان باید آنها را در اولویت فعالیت‌های كاهنده آلاینه‌های زیست محیطی خود قرار دهند. خودروها به عنوان تولید كننده اصلی آلاینده بنزین و انتشار آن متهمانی هستند كه ضروری است میزان مصرف خود را كاهش دهند. تصور كنید افرادی كه هر روزه با ماشین شخصی خود به سر كار می‌روند و هر سه روز مجبور به پر كردن باك بنزین خود هستند این موضوع یعنی تولید حجم زیادی دی اكسید كربن  پس در اینجا تنها انتخاب استفاده از خودروهایی است كه سوخت جایگزین بنزین دارند؛ در اینجاست كه به نام‌هایی مثل خودروهای الكتریكی یا سوخت‌های زیستی مثل بیو دیزل بر می خوریم. سوخت‌هایی كه با وجود پیشرفت‌های انجام شده راه نسبتا طولانی در همه گیر شدن به عنوان سوخت جایگزین دارند.
از طرفی استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر چون باد، خورشید به عنوان منبع تولید انرژی در ساختمان‌ها و صنعت نیز فعالیتی است كه نیازمند حركت سریعتر جهت همگانی كردن آن است. هر چند بسیاری از كشورها استفاده از آبگرمكن‌های خورشیدی و یا سیستم‌های تولید برق خورشیدی را همراه مشوق‌های بسیار به صورت گسترده در ساختار تولید انرژی خود قرار داده‌اند اما این موضوع تا همه گیر شدن بخصوص در كشورهای در حال توسعه فاصله دارد. 

متهم ردیف دوم گرمایش: انسان و از بین بردن مراتع و جنگل ها
گیاهان و درختان به دلیل نقش خود در جذب دی اكسید كربن و بازگرداندن اكسیژن به محیط نقش مهمی در تنظیم آب و هوا دارند. در این میان جنگل‌ها به عنوان از بین برنده كربن وسیله‌ای ارزشمند برای حفظ دمای زمین هستند. اما متاسفانه انسان‌ها مناطق وسیعی از پوشش گیاهی در سراسر جهان را برای كشاورزی، توسعه شهرها، فروش محصولات چوبی را از بین برده‌اند و به این كار ادامه می‌دهند. وقتی پوشش گیاهی زمین از بین می‌رود كربن تولیدی به جو وارد می‌شود؛ طبق آمار بیش از یك پنجم آلودگی گازهای گلخانه‌ای به خاطر جنگل زدایی و تخریب جنگل است.
پس راه حل باز هم مشخص است… جلوگیری از جنگل زدایی و از بین بردن درختان و همزمان كاشت درختان بیشتر و توسعه جنگل‌ها. 

متهم ردیف سوم گرمایش: انسان و فعالیت دامداری
حیوانات و دام‌هایی مثل گوسفند و گاو، متان كه  یك گاز گلخانه‌ای است را تولید می‌كنند. وقتی دام‌ها در مقیاس وسیع چرا می‌كنند، مقدار متان تولید شده سهم بزرگی در گرم شدن كره زمین دارد. تنها در استرالیا فعالیت دامداری و كشاورزی 16 درصد كل انتشار گازهای گلخانه‌ای در این كشور را تشكیل می‌دهد. اما به نظر شما راهكار این موضوع چیست؟ مدیریت بهبودیافته پرورش دام  در درازمدت می‌تواند دستاوردهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی بسیاری بدنبال داشته باشد. اما مساله‌ای كه شاید كمتر به آن توجه شده است نقشی كه هر یك از ما به عنوان فردی از این سیاره داریم و آن توجه به رژیم گیاهخواری است. واضح است كه اگر گوشتی مصرف نشود، دام‌های كمتری نیز پرورش داده خواهند شد و تصور كنید زمینی را كه رژیم گیاهخواری برای اكثر افراد آن به یك سبك تغذیه‌ای تبدیل شده است در این صورت ما علاوه بر نجات جان جانداران، در مقیاسی بزرگتر سهمی در نجات كره زمین هم داشته‌ایم. حتی تصورش هم زیباست…

ردیف كردن متهم كافیست! به دنبال اجرای راه حل‌ها باشید…
شكی نیست كه علت اصلی گرمایش زمین انسان است و فعالیت‌های آلایندگی آن كه روز به روز كره زمین را با تهدید گرمایش روبرو می‌كند. تا به حال حرف‌ها و گفته‌های بسیاری در این خصوص مطرح شده است و  هر روز كه می‌گذرد با بحران‌ها پیش آمده به مراحل بحرانی‌تر ی از گرم شدن زمین می‌رسیم. ما هم به عنوان بخشی از این سیاره اگر به فكر خود و آیندگان‌مان هستیم بهتر است از همین الان قدم‌هایی را در این مسیر برداریم و صرفا یك انسان منفعل و خواننده مطالب نباشیم. اگر آگاه هستید و به آگاهی مناسبی در این موضوع رسیده‌اید، به دنبال راه‌حل و اجرای آن باشید. زمین نیاز به انسان های آگاه و اجرایی دارد!

منبع : nrdc