تا حالا به این موضوع فکر کردید که چرا وگان‌ها لبنیات نمی‌خورند؟ مگر جز این است که در تولید لبنیات، حیوانی کشته نمی‌شود و به نظر مسیری صلح آمیز می‌آید. اما اگر به شما بگوییم که برای همان یک تکه پنیری که از شیر بدست می‌آید، گاوهای شیری زیادی آزار می‌بینند و کشته می‌شوند شاید کمی به فکر فرو بروید. بله … این موضوع به ظاهر به این شکل است و در پشت این پوشش‌های صلح آمیز تولید لبنیات، ماجراهای آزار دهنده و نامهربانه‌ای پیش می‌آید که باعث می‌شود وگان‌ها لبنیات را از سفره غذایی‌شان حذف کنند. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به این تصویر نامهربانانه، داستانی ناخوشایند در 6 پرده.
پرده اول: بارداری اجباری و گوساله‌ای که پس از تولد از مادرش جدا می‌افتد
هر قدر که صنعت تولید گوشت، آزار دهنده است، تولید شیر و لبنیات چند پله آزار دهنده‌تر است اما بصورت پنهانی. احتمالا یک علامت سوال بزرگ دارید، اینکه اگر شیر حیوانات دوشیده نشود، حیوان تلف می‌شود و دامداران با این کار به گاو شیرده لطف می‌کنند؛ اما نه..موضوع به این سادگی نیست و تولید صنعتی شیر داستانی نامهربانانه دارد.
در دامداری‌ها، گاوهای ماده برای تولید شیر باید باردار شوند و سیکلی مشابه بارداری و تولید شیر در بدن انسان‌ها، برای آنها نیز اتفاق می‌افتد. اما نکته دردآور اینجاست که گاو ماده نه به شکل طبیعی بلکه از طریق تلقیح مصنوعی و به اجبار باردار می‌شود. حتی در این مرحله از گاو نر نیز تحت شوک الکتریکی اسپرم گرفته می‌شود و درست مثل یک سیستم برده‌داری اجباری، گاو ماده باردار می‌شود؛ مراحلی که بارها تکرار می‌شوند.
اما این تازه اول ماجرای غم انگیز این حیوان است. بعد از تلقیح مصنوعی گاو ماده پس از حدود 283 روز زایمان می‌کند. در اینجا گوساله که نیاز به خوردن شیر مادر دارد، از مادرش جدا می‌شود چون هیچ دامداری نمی‌خواهد شیرش به هدر رود. این جدا کردن اجباری استرس زیادی هم به گاو هم به گوساله وارد می‌کند. تصور این ماجرا بسیار دردآور است.
پرده دوم: سیکل زجرآور شیردهی با مقصد مرگ
بعد از جدا کردن گوساله از مادر، گاو ماده به مدت 10 ماه دوشیده می‌شود و برای فروش به مغازه‌ها می‌رود و ما خوشحال از مصرف یک ماده غذایی مقوی. دریغ از اینکه درد و رنج گاو ماده ادامه دارد. او بعد از 60 روز که شیرش دوشیده نشد، دوباره تحت تلقیح مصنوعی قرار می‌گیرد و یک سیکل دردآور دیگر آغاز می‌شود. درد، رنج و مادری که فرصتی برای لذت بردن از بچه‌اش ندارد.
پرده سوم: زندگی کوتاه و غمگین گاوهای مادر
متاسفانه گاوهای ماده در کنار تحمل رنج‌هایی که در مرحله شیردهی دیدند، عمر کوتاهی هم دارند. در حالی که اگر به طور طبیعی زندگی کنند تا 20 سال هم عمر می‌کنند، گاوهای شیرده در حدود 3 تا 4 سالگی برای استفاده از گوشت‌شان کشته می‌شوند، چون بیشتر از این مدت نمی توانند شیر بدهند و دامدار هم دنبال سود خود است.
پس تا اینجا تصویر گاوهای خوشحال در مرتع‌ها فقط در زندگی‌های روستایی دیده می‌شود نه صنعت تولید شیر. بخصوص اینکه گاوهای شیری صنعتی کمتر از طبیعت لذت می‌برند و مجبور به زندگی در اصطبل‌هایی با محفظه‌های آهنی، کف‌های بتونی هستند. جاهایی که هم محل استراحت آنهاست و هم دفع ادرار و مدفوعشان و عفونت‌هایی که در صورت عدم رعایت بهداشت دستگاه‌های شیردوشی با آن روبرو می‌شوند.
پرده چهارم: سرنوشت غم‌انگیز دیگری برای گوساله‌ها
گوساله‌های تازه متولد شده بدون لذت از بودن با مادر خود، بسته به اینکه نر یا ماده باشند، هر کدام سرنوشت غم‌انگیز خود را دارند. گوساله‌های ماده محکوم به ادامه سرنوشتی مثل مادر خود هستند و در سن 12 تا 14 ماهگی تجربه تلخ آنان یعنی بارداری اجباری از راه تلقیح مصنوعی، تولید شیر و همان داستان‌ها را دارند.
گوساله‌های نر هم وقتی به سن 16 تا 18 هفتگی برسند، به کشتارگاه رفته و گوشت آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته باز هم نه به این راحتی..چون برای داشتن گوشتی نرم و لطیف باید عضلاتی ضعیف داشته باشند با کمترین تحرک. این یعنی نگهداری گوساله‌های نر در اصطبل‌های کوچک همراه زنجیر. به طوری‌که چرخ زدن، راه رفتن، ایستادن و خوابیدن راحت برای گوساله مشکل باشد تا عضلاتش رشد نکند. غذای آنها نیز یک فرمول تقویتی شیمیایی است تا رشدی مطابق میل دامدار داشته باشند.
و چه غم انگیز است سرنوشت گوساله‌هایی که در زندگی کوتاه خود حس دوست داشتن، مراقبت و پرورش یافتن بوسیله مادر خود را تجربه نمی‌کنند.
پرده پنجم: مسائل زیست محیطی تولید شیر
در مورد گازهای گلخانه‌ای بخصوص دی اکسید کربن و متان و تاثیرشان در آلودگی محیط زیست و گرم شدن زمین را زیاد شنیده‌اید و خوانده‌اید. اما تا حالا می‌دانستید که تولید شیر صنعتی چه تاثیری در محیط زیست دارد. جالب اینجاست که گاوهای شیری خودشان عامل آلودگی هستند. گاز معده این حیوان سالانه 70 تا 120 کیلوگرم متان از خود دفع می‌کند. این موضوع را ضرب کنید در صدها میلیون گاو شیری که در جهان است. یک رقم بسیار بزرگ متان و در نتیجه آلودگی محیط زیست. البته در این بین آب و انرژی که در دامداری های صنعتی مصرف می‌شود هم نمی‌شود نادیده گرفت.
پرده ششم: مسائل بهداشتی و مشکلات ناشی از مصرف لبنیات
در کنار فایده‌های زیادی که از مصرف لبنیات حیوانی گفته می‌شود، این مواد غذایی چربی اشباع دارند که به افزایش کلسترول بد خون کمک می‌کند یعنی یک عامل ابتلا به بیماری‌های قلبی. پزشکان به استفاده از 10 درصد کالری مورد نیاز روزانه از چربی‌های اشباع توصیه می‌کنند که همه این مقدار از منابع گیاهی و پیروی از یک رژیم گیاهخواری و یا وگان هم قابل دسترسی است.
نکته دیگر در مصرف لبنیات بحث‌هایی است که بر سر هورمون‌های اضافی که دامداران برای سودآوری بیشتر به غذای گاو و یا خود آن تزریق می‌کنند، وجود دارد. هورمون‌های استروییدی که عامل خطر برای ریسک ابتلا به سرطان‌ها و اختلال عملکرد شیمیایی بدن.
قند لاکتوز دیر هضم شیر هم که یک مشکل آشنا برای بسیاری از افراد است و دلیل دیگری که وگان‌ها را به سمت استفاده از شیرهای جایگزین و محصولات گیاهی هدایت می‌کند.
آنچه خواندید واقعیتی تلخ بود نه بزرگ کردن مسائل کوچک
تا اینجا داستانی دیگر از تولید لبنیات برای شما گفته شد که کمتر به آن توجه کرده بودید. نکته‌ای که برای وگان‌ها که هدفی متفاوت در زندگی خودشان انتخاب کرده‌اند، بسیار اهمیت دارد. در هر حال هر فرد مسئول زندگی خود است و نمی‌توان افراد را به اجبار وادار به پیروی از یک سبک تغذیه‌ای خاص کرد، اما این مقاله پاسخی است برای آن دسته که خوردن لبنیات را مخالف با اصول دوستی با حیوانات و محیط زیست نمی‌دانند. هر آنچه هست ما به عنوان فردی از این کره خاکی بهتر است برای هدیه حسی بهتر به زندگی خود، روشی را انتخاب کنیم که کمترین آزار و اذیت به محیط زنده پیرامون‌مان وارد شود. در این مقاله واقعیت‌هایی را خواندید که لازم بود بدانید، انتخاب با خودتان.
منبع : i am going vegan
دیدگاهی ثبت نشده است.