جمعیت جهان روز به روز در حال افزایش است و در نتیجه منابع طبیعی موجود بر روی زمین هم به سرعت در حال کاهش. برای اینکه تعادل لازم بین این دو برقرار شود، انسان‌ها باید به سمت تغییر رفتار تغذیه‌ای خودشان و استفاده از رژیم‌های غذایی که به حفظ محیط زیست و بیشتر شدن منابع طبیعی کمک می‌کند، حرکت کنند.
جالب است بدانید در حال حاضر پرورش حیوانات برای تغذیه انسان، تغییرات نامطلوب زیادی در محیط زیست از نظر تغییر آب و هوا و آلوده شدن محیط زیست ایجاد کرده است. این در حالی است که بیشتر کشورها فقط دنبال پیدا کردن راه حل برای کاهش تاثیر فعالیت‌های صنعتی بر محیط زیست هستند و به عواقب و نتایج پرورش دام توجهی ندارند. در این میان هست که تغییر رژیم غذایی به سمت گیاهخواری به قول معروف خودنمایی می‌کند. اما واقعا چطور گیاهخواری می‌تواند اینقدر در ابعاد بزرگ به کره زمین کمک کند تا جایی که به عنوان یک ضرورت در آینده جهان خودش را نشان دهد. در این مقاله پنج دلیل اصلی را اشاره می‌کنیم تا شاید تلنگری باشد برای آنها که هنوز در این مسیر قدم نگذاشته‌اند.

گیاهخواری و کاهش تغییرات آب و هوایی
یک موضوع جالب توجه در این موضوع بحث خطرناک تر بودن گازهای گلخانه‌های تولید شده پرورش دام به نسبت دی اکسید کربن تولیدی سوخت‌های فسیلی است. حتما تعجب کردید…اما گاوها و گوسفندان مقدار زیادی متان و اکسید نیتروژن تولید می‌کنند که حتی پایداری بالایی در جو زمین دارد و به راحتی از بین نمی‌روند. معنی این موضوع تاثیر بالای کاهش واحدهای دامداری در میزان کم شدن گازهای گلخانه‌ای تولیدی در سراسر جهان است. تخمین زده شده که گسترش سبک گیاهخواری در جهان پتانسیل کاهش تا 70 درصد گازهای گلخانه‌ای را دارد. به این عدد بیشتر توجه کنید…رقم بالایی است.

گیاهخواری و جلوگیری از آلودگی آب
مدفوع حیوانات در دامداری‌ها می‌تواند باعث آلوده شدن منابع آب شیرین شود. اما آلودگی دامداری‌ها به اینجا ختم نمی‌شود؛ مواد شیمیایی مورد استفاده دامداران مثل انواع هورمون‌ها و آنتی بیوتیک‌ها پس از مصرف توسط دام و یا هر گونه شستن ظروف، وارد آب شده و با ایجاد جلبک بر اکوسیستم آبی محیط تاثیر منفی می‌گذارد. این موضوع نشان می‌دهد که یک سبک گیاهخواری سالم تا چه اندازه می‌تواند این اثرات منفی را بر کره زمین کم کند.

دامداری‌ها عامل ظهور باکتری‌های مقاوم به آنتی بیوتیک
دامداران برای رشد و حفظ سلامت حیوانات خود از آنتی بیوتیک‌ها استفاده می‌کنند. این داروها در عین اینکه حیوانات را ایمن می‌کند، استفاده بیش از حدشان باعث ظهور باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک می‌شود. این موضوع وقتی مهم می‌شود که می‌بینیم صنعت دام آنتی بیوتیک را با سرعت هشدار دهنده‌ای استفاده می‌کند. طبق آماری که ارایه می‌شود اگر تا سال 2030 چیزی تغییر نکند، سالانه بیش از دویست هزار تن آنتی بیوتیک برای پرورش دام در جهان استفاده خواهد شد و این یعنی خطر ابر باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک. ترسناک است… شما چه فکری می‌کنید؟ بله..ساده‌ترین راه برای روبرو نشدن با این خطر حرکت به سمت کاهش مصرف گوشت و امتحان کردن سبک های مختلف گیاهخواری است. 

گیاهخواری و کمک به حفظ منابع طبیعی
حیوانات به غذا احتیاج دارند و پرورش دام یعنی مصرف بالای منابع طبیعی. جالب است بدانید که برای تولید یک کیلوگرم گوشت گاو به نسبت گندم آب بیشتری مصرف می‌شود. این وضعیت در بحران کم آبی که این روزها خیلی از کشورهای جهان با آن روبرو هستند، ناراحت کننده است. این موضوع هم که قابل تکرار مجدد نیست که پرورش دام به مرور باعث جنگل زدایی و کاهش چراگاه‌های طبیعی می‌شود. با این اوصاف به راحتی می‌توان نتیجه گرفت که چرا یک گیاهخوار صدمه کمتری به محیط زیست وارد می‌کند. موافق نیستید؟!

گیاهخواری و اکوسیستم متعادل‌تر
یکی از بزرگترین مزیت‌های گیاهخواری اکوسیستم متعادل‌تر برای کره زمین است. هر اندازه گوشت کمتری توسط مردم مصرف شود، فضای بیشتری برای رشد گونه‌های موجود در زیستگاه‌های بومی و طبیعی فراهم می‌شود. به عنوان مثال آبزیان بیشتری اجازه زیست پیدا می‌کنند و این یعنی کره زمین سالم‌تر

دلایل کافی نیست؟! همین الان تصمیم بگیرید
بالاخره هر اندازه فکر کنیم زمین ارث پدران ماست و باید فکری برای حفظ و سالم نگاه داشتن آن جهت تحویل به نسل‌های بعدی بکنیم. اگر واقعا انسانی هدفمند هستیم که دغدغه سالم خوردن و سالم زندگی کردن داریم. اگر به حفظ کره زمینی که بر روی آن زندگی می‌کنیم ایمان داریم و اگر خود را فردی متعهد و مسئولیت پذیر می‌دانیم، همین الان تصمیمی بزرگ بگیرید و هدفی را انتخاب کنید که به وسعت دنیای بزرگمان باشد. تغییر سبک تغذیه‌ای هر چند می‌تواند در ابتدا مشکل باشد، اما اگر اراده کنید و به آن از دید یک ضرورت برای جهانی که در آن زندگی می‌کنیم نگاه کنید، انگیزه‌ای دو چندان پیدا خواهید کرد. یک تغییر واقعی برای آنها که بزرگ فکر می‌کنند.

منبع : greenjournal