باغبانی درمانی یا Horticultural Therapy یکی از عادات قدیمی، درمانی است. فواید درمانی محیط‌های گیاه و باغی از زمان‌های خیلی گذشته ثبت شده است. در قرن ۱۹ میلادی، دکتر بنجامین راش اولین کسی بود که تأثیرات مثبت حاصل از کار کردن در باغچه روی سلامت روان فرد را ثبت کرده. در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی، برنامه‌های توان‌بخشی برای سربازان مصدوم جنگی، با باغبانی‌درمانی، پیشرفت قابل توجهی داشته. در این زمان باغبانی‌درمانی دیگر تنها برای سلامت روانی به کار برده نمی‌شد، بلکه تأثیرات آن روی گستره‌ی وسیع‌تری از معالجات دیده شده و در نتیجه استفاده از آن بیشتر شد. امروز، باغبانی‌‌درمانی به عنوان یک روش درمانی مؤثر شناخته می‌شود و در حوزه‌های مختلفی به کار می‌رود.

تمرین‌هایی که در طول باغبانی‌درمانی انجام می‌شود به شکلی طراحی شده‌اند که افراد بتوانند مهارت‌های جدید یاد بگیرند یا مهارت‌هایی را که از دست داده‌اند، دوباره کسب کنند. باغبانی‌درمانی می‌تواند حافظه، مهارت‌های یادگیری، انجام وظایف مختلف، مهارت‌های زبانی و ارتباطات اجتماعی را تقویت کند. در برنامه‌های توان‌بخشی فیزیکی، باغبانی درمانی می‌تواند به قوی شدن ماهیچه‌ها، مهارت‌های حفظ توازن و تعادل و همچنین بالا بردن آستانه‌ی تحمل کمک کند. در باغبانی‌درمانیِ فنی، افراد یاد می‌گیرند که چطور کاری را مستقل و با تکیه به مهارت‌های خودشان انجام دهند، از مهارت‌های حل مسأله‌شان استفاده کنند و چطور از راهنمایی‌ها کمک بگیرند. باغبان‌درمانگر‌ها افراد متخصصی هستند که در رشته‌های خاصی تحصیل کردند، دوره‌های تمرینی گذرانده‌اند و مجوز‌های لازم برای فعالیت در این زمینه را دارند. 

در سال‌های اخیر توجه و علاقه به باغبانی‌درمانی بیشتر شده است و باغچه‌هایی مخصوص مقاصد درمانی و توانگری ساخته شده‌اند. باغچه‌ی درمانی، محیطی است که بیشتر آن با گیاهان پوشیده شده و به شکل مشخصی طراحی شده تا افراد بتوانند برای مقاصد درمانی با آن تعامل داشته باشند. تعامل‌ با این محیط می‌تواند با توجه به نیاز‌های فرد و طراحی باغچه، فعال یا منفعلانه باشد. باغچه‌های مختلفی وجود دارند که همگی زیرمجموعه باغبانی‌درمانی قرار می‌گیرند مانند باغچه‌های درمانی، باغچه‌های فعال‌کننده، باغچه‌های توان‌بخشی و باغچه‌های تقویتی.

اما چه چیزی یک باغچه را درمانی می‌کند؟ ویژگی‌های پایه‌ای یک باغچه‌ی درمانی شامل این موارد می‌شود: مسیر‌های ورودی و راه‌های وسیع و قابل‌دسترس، باغچه‌ها و گیاهانی که در سطح بالاتری از زمین کاشته شده‌اند و مجموعه‌ای از گیاهانی که از نظر رنگ، جنس و عطر با دقت انتخاب شده باشند.

به طور معمول طراحان مناظر در همکاری با باغبان‌درمانگر‌ان، تلاش می‌کنند تا محیطی زیبا، قابل‌ دسترس و کارآمد برای افرادی با مهارت‌ها و قابلیت‌های متنوع بسازند. با این که این باغچه‌ها نقش مهمی در روند باغبانی‌درمانی ایفا می‌کنند اما به تنهایی کافی نیستند و احتمال موفقیت برنامه‌های درمانی در یک باغچه‌ی درمانی بدون حضور باغبان‌درمانگر کم خواهد بود.

منبع این مطلب: https://www.ahta.org/what-is-horticultural-therapy