باغبانی درمانی یا Horticultural Therapy یكی از عادات قدیمی، درمانی است. فواید درمانی محیط‌های گیاه و باغی از زمان‌های خیلی گذشته ثبت شده است. در قرن ۱۹ میلادی، دكتر بنجامین راش اولین كسی بود كه تأثیرات مثبت حاصل از كار كردن در باغچه روی سلامت روان فرد را ثبت كرده. در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی، برنامه‌های توان‌بخشی برای سربازان مصدوم جنگی، با باغبانی‌درمانی، پیشرفت قابل توجهی داشته. در این زمان باغبانی‌درمانی دیگر تنها برای سلامت روانی به كار برده نمی‌شد، بلكه تأثیرات آن روی گستره‌ی وسیع‌تری از معالجات دیده شده و در نتیجه استفاده از آن بیشتر شد. امروز، باغبانی‌‌درمانی به عنوان یك روش درمانی مؤثر شناخته می‌شود و در حوزه‌های مختلفی به كار می‌رود.

تمرین‌هایی كه در طول باغبانی‌درمانی انجام می‌شود به شكلی طراحی شده‌اند كه افراد بتوانند مهارت‌های جدید یاد بگیرند یا مهارت‌هایی را كه از دست داده‌اند، دوباره كسب كنند. باغبانی‌درمانی می‌تواند حافظه، مهارت‌های یادگیری، انجام وظایف مختلف، مهارت‌های زبانی و ارتباطات اجتماعی را تقویت كند. در برنامه‌های توان‌بخشی فیزیكی، باغبانی درمانی می‌تواند به قوی شدن ماهیچه‌ها، مهارت‌های حفظ توازن و تعادل و همچنین بالا بردن آستانه‌ی تحمل كمك كند. در باغبانی‌درمانیِ فنی، افراد یاد می‌گیرند كه چطور كاری را مستقل و با تكیه به مهارت‌های خودشان انجام دهند، از مهارت‌های حل مسأله‌شان استفاده كنند و چطور از راهنمایی‌ها كمك بگیرند. باغبان‌درمانگر‌ها افراد متخصصی هستند كه در رشته‌های خاصی تحصیل كردند، دوره‌های تمرینی گذرانده‌اند و مجوز‌های لازم برای فعالیت در این زمینه را دارند. 

در سال‌های اخیر توجه و علاقه به باغبانی‌درمانی بیشتر شده است و باغچه‌هایی مخصوص مقاصد درمانی و توانگری ساخته شده‌اند. باغچه‌ی درمانی، محیطی است كه بیشتر آن با گیاهان پوشیده شده و به شكل مشخصی طراحی شده تا افراد بتوانند برای مقاصد درمانی با آن تعامل داشته باشند. تعامل‌ با این محیط می‌تواند با توجه به نیاز‌های فرد و طراحی باغچه، فعال یا منفعلانه باشد. باغچه‌های مختلفی وجود دارند كه همگی زیرمجموعه باغبانی‌درمانی قرار می‌گیرند مانند باغچه‌های درمانی، باغچه‌های فعال‌كننده، باغچه‌های توان‌بخشی و باغچه‌های تقویتی.

اما چه چیزی یك باغچه را درمانی می‌كند؟ ویژگی‌های پایه‌ای یك باغچه‌ی درمانی شامل این موارد می‌شود: مسیر‌های ورودی و راه‌های وسیع و قابل‌دسترس، باغچه‌ها و گیاهانی كه در سطح بالاتری از زمین كاشته شده‌اند و مجموعه‌ای از گیاهانی كه از نظر رنگ، جنس و عطر با دقت انتخاب شده باشند.

به طور معمول طراحان مناظر در همكاری با باغبان‌درمانگر‌ان، تلاش می‌كنند تا محیطی زیبا، قابل‌ دسترس و كارآمد برای افرادی با مهارت‌ها و قابلیت‌های متنوع بسازند. با این كه این باغچه‌ها نقش مهمی در روند باغبانی‌درمانی ایفا می‌كنند اما به تنهایی كافی نیستند و احتمال موفقیت برنامه‌های درمانی در یك باغچه‌ی درمانی بدون حضور باغبان‌درمانگر كم خواهد بود.

منبع این مطلب: https://www.ahta.org/what-is-horticultural-therapy